Mijn opaatje zei vroeger altijd: “Laat de liefde overheersen”. Dit is toch echt wel mijn levensmotto geworden, al lukt het uiteraard de ene keer beter dan de andere keer. Maar het is zo belangrijk om, zeker met de mensen die je lief zijn, goed door 1 deur te kunnen.
Maar zo vind ik ook dat alle mama’s op de wereld elkaar wel wat meer mogen steunen. Hoe vaak zie je wel niet dat op Facebook of moederfora een moeder bedolven word onder de beoordelingen van haar medemama’s. Zo laait af en toe de discussie over borstvoeding weer op, maar wat nou als je dat door (fysieke) omstandigheden gewoonweg niet hebt kunnen geven? Of krijg je kritische blikken wanneer je kind een lekker snoepje weg zit te knabbelen i.p.v. zo’n zeer verantwoorde wortel. Of was die toch ook niet meer zo verantwoord?!
Iedereen heeft een mening en je zou er al zowat een dagtaak aan hebben om alle meningen bij te houden en eventueel na te leven. Facebook-pagina’s zoals Ouders van Nu etc. gooien geregeld wat olie op het vuur door meningen te verkondigen in hun posts. Deze roepen een hoop reacties op bij moeders die denken dat zij zich moeten verdedigen (denk ik dan). Borstvoeding, voeding, opvoeding, slapen en zo verder. We doen het allemaal vast een beetje anders en hebben vast allemaal een andere mening erover. Waarom dan een ander jouw mening opleggen?
Laten we vooral wat liever tegen elkaar zijn, elkaar steunen en desgewenst meedenken wanneer de situatie zich voordoet. De puzzel van het mama-zijn is soms al moeilijk genoeg, dan hoef je niet ook nog vanuit andere hoeken bekritiseerd te worden. Als je de achtergrond niet weet, wees dan ook niet zo hard. Meningen verschillen en dat lijkt me prima, we zijn toch ook allemaal zelf anders.
Van de week had ik een zeer opstandige dochter die volop aan het wentelen was in haar peuterpuberteit. Op-mijn-tandvlees gingen we toch dapper door. Worstelend tegen de rook die bijna uit mijn oren kwam kreeg ik van een voorbijgaande moeder onverwachte steun. “Ze maakt het je vandaag wel lastig heh? Zet hem op en hou vol.” Met een knipoog. Dat deed me goed, het gaf me een steuntje in de rug en ik vond het fijn. Je krijgt als voorbijganger vaak maar een klein stukje mee, wees niet te hard voor elkaar.
Dankzij de club van relaxte moeders (ook op Facebook) is mijn mantra op dit soort dagen trouwens: “Het is een fase, het is een fase, het is een fase.” Maar, uhmmm dat geheel terzijde.
Lieve, leuke en fantastische mama’s: Geef elkaar liefde en steun, dan maken we met elkaar met een steuntje in de rug per keer de wereld wat leuker. En nog 1 ding dan mama’s, nu ik toch bezig ben….
Als je nu vind dat een andere mama iets moois/ leuks/ goeds heeft gedaan, geef haar een compliment. Een glimlach op het gezicht van je medemama, heerlijk toch?!
- Afscheid Kimberly - 5 september 2016
- DigiMama; De week van Kimberly - 25 juli 2016
- Mama’s (on-) zekerheid - 22 juli 2016
2 Reacties
Wat een warme verrassing om zo’n lief stuk van mijn dochter te lezen. Wat een eer zeg!
Liefs en dikke knuf…Mama
Hou van jou….
Reacties gesloten