Laten we maar gewoon heel eerlijk tegen elkaar zijn, diëten is gewoon kut! Daarnaast alle benamingen ervoor ook. Ik moet af en toe best lachen als mensen aangeven niet te diëten, maar een levensstijlverandering aan het doen zijn. Want ja, diëten is heel ongezond. En dat schijnt zoveel gezonder te zijn omdat het ineens anders genoemd wordt. Ja doei!
Inhoudsopgave
Alles wat groen is
Terwijl ik dit artikel schrijf zit ik weer als trouw levensstijl veranderaar te knagen aan een bord salade met jawel suikervrije chilisaus want dat laatste heeft m’n knagende leven weer enigszins kleur gegeven. Als trouwe levensstijlverbeteraar eet ik zoveel sla, dat het inmiddels mijn oren uitkomt. Maar dat geeft niet, want na al die jaren ongezond eten moet er natuurlijk wel een compleet nieuwe levensstijl tegenover staan.
Moeilijk, moeilijk, moeilijk!
Ik moet dus ook bekennen dat het ook al het een andere benaming heeft, geen moment makkelijker is geworden dan alle keren dat ik het hiervoor heb geprobeerd. Het blijft afzien, nee zeggen op etentjes, niet stiekem een stapeltje chips wegsnoepen en bij de bioscoop als je verbeterde ik zitten met een Atkins reep in plaats van een grote bak nacho’s of popcorn. Diëten is dus net zo kut als het nieuwe levensstijl veranderen.
Positief puntje
Natuurlijk zitten er heel veel voordelen aan deze levende hel, ik ben namelijk al 7KG afgevallen, voel me over het algemeen best oké. Niet levensveranderend ofzo, maar wel oké. En ben ergens best trots als ik het langer dan 3 weken weet vol te houden.
Emotie-eter
Want dat is het dus, volhouden. Men zegt, je moet af en toe gewoon normaal eten, lekker iets van suiker nemen of lekker een zak chips. Maar lieve mensen met die goede ideeën. Als ik dat dus doe, dan blijft het niet bij die ene keer. Daarnaast moet ik leren om niet uit emotie te eten, herken je dat? Wanneer je je super kut voelt, gewoon even naar de supermarkt gaan en een grote reep scoren, lekker blikje cola zero (alsof dat nog helpt) en daarnaast een zak chips. Je eet het in 1 uur op, voelt je 20 minuten beter en daarna weer dubbel zo kut! Emotie-eten is dus een dingetje, want hoeveel heb je dan over voor die ene 20 minuten? In mijn depressie had ik daar veel voor over, en herhaalde ik dat ritueel dus meerdere keren soms op een dag. Voor die ene 20 minuten. Achteraf gezien, compleet onzinnig. Maar ik wist niet beter dan zo door te gaan. Het emotie-eten heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat ik behoorlijk aan kwam, boeide niet… want niks boeide. Maar nu dat ik eruit ben gekomen, boeid het wel en wil ik zo graag terug naar 3 jaar geleden.
En verder…
Het levensstijl veranderen lukt al met al op dit moment weer even goed, ik heb geen idee voor hoelang. Maar ik hoop dus ergens dat het dit keer weer lang genoeg duurt om weer terug te komen bij mijn streefgewicht. En dat dan voorlopig zonder mijn vrienden, chips, chocolade, taart en sushi! Mis jullie! en diëten (Fuck! Levensstijl veranderen) is kut!