Iets meer dan 3 weken geleden werd ik ziek, enorm grieperig en dat een week voor onze vakantie! Nu ben ik al niet zo’n held in inpakken, ik probeer het elk jaar weer compleet gestructureerd allemaal te doen maar op de een of andere manier eindig ik vaak met de ”prop alles in een koffer en hoop dat alles mee is methode”.
Dit keer (als in 4 weken terug) had ik een goed uitgedacht plan, een notitieboekje en alles prima geregeld tot ik dus ziek werd en dagen in bed heb vertoefd! Dat betekend dus inpakstress want de dagen naar de vakantie toe werden steeds minder en de koffers waren nog praktisch leeg..
Het plan aanpassen dus, dat betekende tussen het snotteren door wasjes wisselen, wasjes vouwen en meteen de koffer in knallen, m’n moeder vragen of ze kans zag om mijn kroost die week een dagje te vermaken zodat ik een dag voor vertrek nog de tijd had om in sneltreinvaart alles te halen en in te pakken. Goed bedacht zou je denken, veel slapen, tussendoor wasjes, en her en der wat in een koffer knallen tussen het ziek zijn door… helaas liep ook dit anders…
De dag kwam dat de kinderen naar Oma zouden gaan, en wat bleek…Opa was ziek… tja, kinderen mochten wel komen.. Maarja stel je nou voor dat ook de kinderen ziek zouden worden op vakantie, dan hebben we dat weer.. dus kinderen blijven thuis! Die gaan mee om alles nog in te slaan voor de vakantie (je begrijpt stressniveau is inmiddels gestegen naar een 7 maar dat mag de pret niet drukken) Op deze momenten ben ik toch dankbaar een blij met degene die de Xylomentozoline en de Ibuprofen heeft uitgevonden! Lifesavers!
Met de kinderen in de Action was uiteraard fantastisch, heb niks anders gehoord dan. ”Mama, mag ik die? Deze zaklamp is zoo cool!” ”Mama, zullen we een opblaaskrokodil meenemen? Alsjeblieffft?!!?” ”Mamaaaaaa ik heb iets, ik heb iets! Deze badmintonrackets moeten we echt kopen!” ja ja, ik moet wat meer ”Nee!” leren zeggen! Maar ze luisterden tenminste, ondanks al het gestuiter en de vakantiekriebels gedraagden onze beide draken zich voorbeeldig!
Uiteindelijk.. aan het einde van de dag.. Wonder boven wonder zaten die dag, alle koffers, alle tassen en alles wat ook maar mee zou moeten in de auto en dakkoffer! Kinderen hadden gegeten (zowaar nog gekookt ook) en het prop alles in een koffer tafereel heb ik zelfs dit jaar niet hoeven toepassen.. gestructureerd op vakantie, ik blijf er echt geen held in.. maar ondanks het ziek zijn is het best gelukt!