Hoe ik onbedoeld een Meet & Greet organiseerde op Luna’s school

Een paar weken terug vroeg Luna, onze 12-jarige dochter, of een vriend van ons haar van school kon ophalen. De laatste tijd wordt ze af en toe een beetje geplaagd, want blijkbaar zijn haar verhalen “niet geloofwaardig” voor haar klasgenoten. Ze kan dan ook met droge ogen vertellen dat haar moeder (ik dus) regelmatig met hem RollerCoaster speelt, dat hij gewoon over de vloer komt, en ze samen de dierentuin hebben bezocht. Voor ons is hij gewoon een vriend. Ja, hij is een YouTuber, maar verder niets bijzonders, toch? Toch…?

Populariteit

Nou, daar heb ik me even flink op verkeken. Deze vriend van ons vertelt me regelmatig dat de hoogtijdagen van YouTube wel voorbij zijn. En in mijn naïviteit dacht ik dat hij inmiddels wel wat uit de spotlight was verdwenen. Dus toen Luna vroeg of hij haar van school kon halen, dacht ik: prima, dat kan best. Wat kan er nou misgaan?

Onderschat

Ik besloot om meteen maar even mee te gaan, want ik was ook al een tijdje niet meer bij de naschoolse opvang geweest. In al mijn onschuld liepen we samen de voordeur in, langs alle klassen beneden. En toen… ineens voelde ik de spanning in de lucht. De kinderen begonnen ons te herkennen. Het begon met een paar grote ogen, toen open monden, en al snel complete chaos. Ik wist niet hoe snel we moesten doorlopen.

Boze meester

We moesten even wachten op de BSO, maar een leraar vond de onrust die we meebrachten niet zo grappig. Hij liet dat niet zo subtiel weten door meerdere keren teksten te herhalen hoe “onrustig” de laatste tien minuten van de schooldag waren. En dat we ”uit de school moesten” Oeps. Ik voelde me direct schuldig. Sorry, meester!

Mini Meet & Greet

Maar toen de bel eenmaal ging… tja, toen brak de chaos los. Kinderen stormden het plein op, rennend met hun telefoons, foto’s makend, vragen stellend alsof ze net een popster zagen. Een van hen riep zelfs dat dit de mooiste dag van z’n leven was. En ergens maakte dat stiekem een hoop goed.

Volgende keer iets minder impulsief

Soms zijn er van die momenten dat je denkt, wat heb ik dit verkeerd ingeschat, dit was daar een van! haha!  Ik dacht hoe naïef ook écht dat we Luna stilletjes konden ophalen zonder dat het halve schoolplein zou veranderen in een Meet & Greet. Volgende keer misschien gewoon een pet op en zonnebril mee? Of… toch maar weer zelf in m’n eentje haar ophalen (is overigens een stuk saaier, dat dan weer wel)