Sinds ik een status van Elsbeth Teeling voorbij zag komen op Facebook ( De club van relaxte moeders, red.) is het een beetje mijn mantra. Het is een fase, het is een fase, het is een fase. Want ondanks dat onze mini’s de meest fantastische beebjes zijn die de wereld ooit bewandeld 
hebben, soms kunnen ze je tot het pakken van de behanglijm drijven.
Zo ook mijn mini die momenteel het effect van schreeuwen en gillen aan het ontdekken is. Volledig normaal dat ze kijkt hoe ze haar autoriteit kan laten gelden maar verdikkie, ik word er erg zenuwachtig van. Ik heb de manier om het te doorbreken nog niet ontdekt en hoop dan ook dat deze fase snel weer foetsie gaat. Soms werkt niet reageren, soms kopiëren, soms kortwieken. Ik ben nog vol aan het ontdekken, niet erg makkelijk als je moeder zich in gieren verschuilt achter haar handen. Waarschijnlijk omdat het hilarisch is dat ik een mini heb gekregen die doet wat ik ook deed toen ik nog een mini was. Om werkelijk alles dient geschreeuwd te worden, het lijkt soms wel alsof de praatknop stuk is. Al lijkt het wel alsof de ergste piek voorbij is. Maar ja dat kan ook de oog van de storm zijn zeg maar.
Ik ben er in ieder geval wel achter dat alles een fase is en het mantra van Elsbeth is volledig raak. Het sterkt me dat het toch weer voorbij gaat en dat ik mijn mini terug krijg, dat die draak die bezit heeft genomen van haar weer weggaat. Ik hoor veel mama’s over heavy fases. Maar vooral de mama’s van de meiden, ik heb zelf geen vergelijkingsmateriaal maar jongens schijnen wat zachter te zijn dan meiden. Al zijn jongens dan natuurlijk weer (veel) drukker dan meiden. Maar ook jongens liggen stampij te maken op de grond en ook de mama’s van jongens moeten zich door een fase zien te worstelen.
Probeer over te werken in zo’n fase, roep opa/oma/ tante/ oom op om een enorm leuk uitje te doen, met de mini wel te verstaan. Ga met je vriendinnen de hort op, plan een date met je man/ vrouw/ significante ander of winkel die nieuwe kleding voor jezelf en je mini bij elkaar. Zorg ervoor dat jullie leuke dingen doen, plan een dagje niets vragen van jezelf en/of van je mini en geniet hardcore van elkaar. Geen idee wat je helpt maar zorg ervoor dat je ontspanning pakt. Kindjes zijn intens en die fases kunnen behoorlijk bezit van je nemen.
Ondertussen drink ik nog maar een wijntje en eet ik de snoepjes van de mini op. Zal d’r leren tegen me te schreeuwen 😉
- Afscheid Kimberly - 5 september 2016
- DigiMama; De week van Kimberly - 25 juli 2016
- Mama’s (on-) zekerheid - 22 juli 2016
