Leven met Trauma en de gevolgen die daardoor voortvloeien in je dagelijkse leven. Tot ik denk nu een jaar geleden, dacht ik dat ik alles prima onder controle had. Mijn trauma’s diep weggestopt en mijn coping strategieën op volle kracht. Tot het moment dat Luna op de leeftijd kwam wanneer mijn trauma begon. Ik weet niet waarom, maar ineens heeft mijn trauma bedacht dat het vanaf dat moment een goed idee was om flarden vanuit mijn gesloten brein los te laten, flarden van stukken uit mijn verleden die ik zo diep had weggestopt dat ik dacht ze nooit meer terug te krijgen. En toch had mijn brein een ander plan.
Mijn trauma’s
Los van in details te treden, heb ik veel meegemaakt in mijn leven. En aan de kern, het begin van mijn trauma’s ligt misbruik. Mijn toren is daar ooit begonnen, en vanuit dat trauma ben ik mijn eigen blokkentoren gaan bouwen. Elk blokje een ander trauma, van misbruik of emotioneel ander trauma. Ik heb geleerd inmiddels dat deze blokkentoren best goed is gebouwd, en niet meer makkelijk omgaat. Je hebt namelijk al jaren met dit trauma geleefd en daar van alles voor in gezet.
Coping strategieën
Onlangs heb ik geleerd over coping strategieën en welke ik zelf heb. Zo ben ik een kei in het vermijden. Dit doe ik door mij continu bezig te houden, mensen of plekken uit de weg te gaan, en door te eten. Daarnaast heb ik graag controle over situaties en probeer ik dingen te ondervangen of te de escaleren en heb ik verbinding nodig en dit dan voornamelijk met mijn gezin. Ik check continu in of ze oké zijn, en of ik potentieel ergens mee kan helpen. Je kan je voorstellen misschien, als je dit dag in dag uit moet doen naast dat ik werk en naar school ga. Dat het dodelijk vermoeiend is, en daarnaast ook enige invloed heeft op je leven.
Wanneer is het genoeg?
De vraag is dan uiteindelijk, hoe lang hou je dit vol? Het antwoord is simpel. Als je wilt kan je dit wellicht tot je een hoge leeftijd bereikt en nog alleen in een mooi zorgcentrum zit volhouden. Heus met af en toe een lichte burn-out of depressie in je leven. Er zijn genoeg voorbeelden van mensen die zo hun hele leven hebben geleefd. De vraag is alleen of je jezelf niet iets anders gunt dan dit. En dat laatste los van dat ik enorm wiebel, is iets waar ik inmiddels wel een antwoord op heb. Het meedragen van mijn trauma’s, mijn coping strategieën dag in dag uit toepassen en de triggers die daarbij horen, kosten teveel energie, ik wil dit niet in stand houden mijn hele leven. Ik wil leven zonder alle ballast altijd maar mee te dragen, de cirkel doorbreken.
De kliniek
Inmiddels weet ik, dat mijn trauma’s zo diep opgeborgen zijn, en zo heftig zijn geweest dat ik ze niet kan oplossen door maar even zo naar een psycholoog te gaan. Ik heb meer nodig dan dat. Daarom heb ik besloten samen met mijn huisarts om een intensieve aanpak te kiezen, waar veel mensen echt verlichting ervaren en daarna verder kunnen bouwen aan een leven zonder alle ballast. Hoewel ik het echt ontzettend spannend en eng vind, ga ik binnenkort 5 volledige dagen naar een traumakliniek. Hier zal ik dan een week verblijven, en een intensieve behandeling krijgen. Ik vind het echt een hele grote stap, en wil het liefste wegvluchten. Maar weet dat ik het voor mijzelf moet doen.
- Een Nieuwe Start: Terug naar Saxenda - 17 april 2024
- Kleedjesmarkt Koningsdag - 10 april 2024
- Uitjes Meivakantie - 21 maart 2024