Zelf woon ik tegenwoordig net niet meer in Haarlem maar ik ben nog wel geregeld in Haarlem. En tot mijn verbazing zie ik ook steeds daar meer van die überhippe verantwoorde moeders die immer aan de biologische, zeer verantwoorde voeding zitten.
Zo waren het gezin en ik laatst in onze hang-out voor de Lunch. Immer populair zijn alle gerechten daar bij ons en vele Haarlemmers. Zo werd ik ernstig verrast doordat ik hoorde dat een moedertje vroeg of het vlees wel biologisch was, kregen de zonen geen slagroom op hun warme choco want dat hadden ze 5 dagen daarvoor al gehad etc etc.
Let wel, wij Haarlemmers zijn over het algemeen van het zeer normaal doen. Een groot dorp in de vorm van een stad, zoiets. Maar de afgelopen jaren zijn er vele hippe Amsterdammers naar Haarlem getrokken. Want lekker betaalbaar, rustiger, grotere huizen en zooooooveeeeel sfeer. Allemaal prima, alleen een beetje jammer dat de huizen daardoor ook een stuk duurder zijn geworden en wij als über Haarlemmers dus net buiten Haarlem zijn gaan wonen.
Maar goed, die vele hippe mensen zorgen er dus voor dat de stad bedolven is onder hippe shop-in-shops, koffiewinkels met barista’s (ik vind koffie sowieso niet te hachelen maar dat is een tweede), en de biologische markt gedijt er wel bij. De bakfietsenmarkt trouwens ook. Het is bijzonder om te merken hoe dat gaat, er stond op een gegeven moment ook in de krant een artikel over de überhippe Amsterdammers die naar Haarlem waren gekomen want alles is in Haarlem zo fantastisch. I know, ik ben er geboren, zoiets.
Maar wat ik nu niet snap is dat ik dan bij dat moedertje in onze hang-out gelijk een beeld heb. Zo’n beeld van een moeder met een bakfiets met haar jongens (het waren er 3 want 3 is het nieuwe 2), in kleding die ontzettend niet door ernstig hardwerkende Indiërs is gemaakt, richting hun moestuintje, daarna naar de bakker voor zeer verantwoord speltbrood, daarna naar de slager voor vlees dat zelf al dartelend in de armen is gedanst, naar de markt voor zeer verantwoorde vergeten groentes, daarna naar haar feng shui ingerichte huisje waarin alles intens op elkaar is afgestemd of juist ontzettend verantwoord niet. Ik kan er niks aan doen, ik probeer de veroordelen in de kiem te smoren en vooral te denken dat alle mama’s doen wat zij het beste achten, te bedenken dat ik het me allemaal inbeeld etc. En toen: “Nou Pepijntje, dan gaan we zo met de fiets naar het tuintje en daarna naar de slager ja?”
- Afscheid Kimberly - 5 september 2016
- DigiMama; De week van Kimberly - 25 juli 2016
- Mama’s (on-) zekerheid - 22 juli 2016
