Het is zo makkelijk om te zeggen, ‘doe dit nou niet!’ of ‘ik wil niet meer horen dat je dat woord zegt!’. Alleen het probleem met deze twee zinnen is dat kinderen niet zo goed weten wat er dan wél van ze wordt verwacht. Ze begrijpen dat je wilt dat ze iets niet herhalen, maar wat mag dan wel?
Alternatieven
De kunst is om ze dan alternatieven te geven. Bijvoorbeeld, als ze een scheldwoord zeggen, kunnen ze een vriendelijker woord gebruiken dat voor hen nog steeds klinkt als een uitlaatklep. Bijvoorbeeld, “chips” en “verdikkie” in plaats van “sh*t”. Schelden is vaak een manier om boosheid, pijn of frustratie te uiten. Het is dan ook naar mijn mening geen slecht idee om ze een alternatief te geven voor het woord dat ze niet mogen zeggen. En vooral, uit te leggen waarom ze bepaalde dingen niet mogen doen of zeggen, zodat ze ook daadwerkelijk begrijpen waarom het niet mag.
Wij als ouders
De kern ligt natuurlijk bij ons als ouders. Wellicht als wij zelf ook wat meer op onze eigen woorden letten, zullen onze kinderen die woorden minder snel overnemen. Een goed voorbeeld is het halve werk. Begrijp me niet verkeerd, externe factoren zoals school en dingen die kinderen buiten horen blijven uiteraard een rol spelen. Zolang we thuis maar de basis goed leggen met de juiste waarden en normen, hoop ik toch dat dit de lijn zal zijn die ze later in hun leven zullen volgen. Natuurlijk geeft dit geen garantie dat ze perfect het huis uit gaan vliegen, maar je kunt er wel goed mee beginnen.
Kak, Poep en Chips
Het zijn wellicht niet de meest charmante scheldwoorden, maar ik vind ze nog altijd beter dan het alternatief dat je kinderen af en toe hoort zeggen. Mijn kids schelden heus wel eens als iets niet lukt, maar je hoort dan echt Michael zeggen: “Poep! Het lukt niet!” Ach, ik vind het nog wel grappig klinken ook! Haha!
Passend Taalgebruik
Natuurlijk blijft een belangrijk aspect van opvoeding, kinderen leren wat passend taalgebruik is. Woorden hebben kracht en de manier waarop we ze uitspreken ook, en wanneer onhandig gebruikt, kan het soms een grote impact hebben op de mensen om ons heen. Het is daarom echt belangrijk denk ik, dat kinderen leren respectvol en vriendelijk te spreken. Dit betekent niet alleen dat ze scheldwoorden moeten vermijden of vervangende woorden leren, maar ook dat ze leren hoe ze op een positieve manier hun gevoelens kunnen uiten. Bijvoorbeeld, in plaats van te roepen “Jij bent stom!” als ze boos zijn op een vriendje, kunnen ze leren zeggen: “Ik vind het niet leuk wat je doet.” Dit helpt niet alleen bij het vermijden van ongepaste taal, maar bevordert ook hun emotionele intelligentie en communicatievaardigheden.
Ik denk uiteindelijk in de basis dat wij als ouders hierin een sleutelrol spelen. Door zelf consequent respectvol te spreken en onze kinderen te corrigeren wanneer ze ongepaste woorden gebruiken, leggen we de basis voor hun taalgebruik in de toekomst. Het vergt geduld en herhaling, maar daardoor leren kinderen door ons voorbeeld en onze begeleiding. En als ze begrijpen waarom bepaalde woorden ongepast zijn en welke woorden beter zijn om te gebruiken, zijn ze beter in staat om zich op een gezonde manier uit te drukken in onze nogal dynamische wereld met vele invloeden van buitenaf.
