Vandaag is het juffendag (nee, niet morgen!) bij Luna in de klas. Alleen bij Luna, want bij Michael is dat natuurlijk weer op een geheel andere dag. Logisch natuurlijk, want met het leeftijdsverschil is een andere activiteit wel zo leuk. Luna gaat vandaag met haar klas naar de speeltuin (inderdaad, met dit geweldige weer) en moest van alles en nog wat meenemen.
Luna’s juf is dol op chocolade. Dat weten we al jaren, want voordat Luna bij haar in de klas zat, was Michael er al. Dit gedeelte van de planning voor juffendag ging dus fantastisch! Er liggen nu al weken in de kast twee heerlijke Tony Chocolonely repen op haar te wachten, gekozen door Luna, speciaal voor juf! So far, so good!
Wat zo goed leek te gaan, bleek toch niet helemaal waar te zijn. Bij nog een keer kijken in mijn schoolmail zag ik dat vandaag… jawel, vandaag juffendag is. Kak! Ik dacht dus dat het vrijdag was, wat ook in mijn agenda stond. Daarom had ik al van tevoren gezegd dat ik vandaag nog bloemen moest halen. Luna moest bloemen hebben voor juf, een lunchpakket meenemen, een tienuurtje en water en wat lekkers… tja?! De supermarkt was al dicht op het moment dat ik mijn mail zo blij opende, dus dat was geen optie meer om gisteren nog snel iets te halen.
Mijn overburen hebben hele mooie weidebloemen in hun tuin, bedacht ik me nog gisterenavond. Maar ik zag mezelf nou niet midden in de nacht hun tuin in sluipen om een bosje bloemen voor juf te plukken die ik dan vervolgens heel charmant in een stukje aluminiumfolie zou rollen om er nog iets van te maken. En dan te bedenken dat je ‘s morgens met je kind vrolijk de voordeur uit stapt met dát bosje bloemen in haar handjes… ik dwaal af… slecht idee dus!
Vanmorgen was mijn eerste doel dus bloemen! Geen bloemist die zijn deuren al zo vroeg opent en ik die pas om 8 uur bedacht dat de supermarkt wellicht nog bloemen zou kunnen hebben. Dus snel op pad om het mooiste bosje te scoren! In dit geval twee, want Luna heeft op maandag een andere juf.
Na mijn geweldige hardloopsprint was ik in vijf minuten bij de supermarkt, en zowaar, ze hadden bosjes met prachtige rozen! Met een iets te enthousiaste “Yes!” griste ik twee bossen uit de bak en nam snel nog wat lekkers mee voor in Luna’s tas. Bij de inpaktafel heb ik kunstig het supermarktpapier verwijderd en een doorzichtige folie om de rozen gerold. Met een slinger in alle kleuren van de regenboog was het geheel compleet! Bloemen, check! Nu rennen naar huis, hopen dat de kids met schoenen aan zitten, naar school racen en dan lijkt het net alsof ik er dus gewoon aan gedacht heb!
Ik kan weer rustig ademhalen. Eenmaal op school hoor ik her en der moeders mompelen, “Chips, bloemen! Niet aan gedacht!” Ik glimlach en denk alleen maar, “I know the feeling!” Haha! Zodra Luna haar bloemen met een glimlach van oor tot oor geeft en juf haar vol blijdschap bedankt, houdt Luna stevig haar ingepakte repen chocolade bij zich zodat ze die straks in de kring ook nog mag geven. Zo loop ik met een tevreden gevoel weg. Leuk hoor, juffendag!
