Muziek speelt al mijn hele leven een rode draad door mijn leven. Ik hou van muziek, vind het heerlijk om naar te luisteren, het helpt mij door moeilijke momenten heen, het voegt toe als je je blij voelt, het gaat met al mijn emoties mee, ik kan er ook eindeloos van genieten. En eigenlijk is het dan ook gek dat ik voorheen nooit concerten bezocht. Wellicht was er toch een onbewuste angst, maar nu ik eenmaal ben begonnen, wil ik niet meer stoppen!
Mijn eerste concert
Mijn eerste concert was in 1997: Michael Jackson, de History Tour. Dit was echt een hele bijzondere ervaring. Ik herinner me nog hoe gigantisch het podium was, met enorme schermen en een lichtshow die de hele arena verlichtte. Zodra de eerste klanken van “Scream” door de speakers galmden, voelde je de energie door de menigte stromen. Michael verscheen, gekleed in zijn iconische gouden outfit, en de hele zaal explodeerde in gejuich. Zijn dansmoves waren precies zoals je op tv zag, maar dan levensecht voor je neus. Het moment dat hij zijn beroemde moonwalk uitvoerde, leek de tijd even stil te staan. Dagen erna heb ik continu videobanden met zijn concert bekeken. Destijds hadden we Duitse zenders waar het concert op werd uitgezonden. Uiteraard had mijn moeder deze voor mij opgenomen. Oneindig kijken, naar mijn favoriete popartiest. Het concert was indrukwekkend, zijn zang en dans waren fenomenaal, en het is iets wat ik nooit meer ben vergeten.
De jaren daarna
Zoals het vaker gebeurt met passies: mijn liefde voor muziek is altijd gebleven. Toch, na traumatische gebeurtenissen, verdween mijn zelfvertrouwen. Ik kon het gewoon niet meer opbrengen om naar plekken te gaan, al helemaal niet alleen. De verbinding met de mensen om mij heen werd belangrijker en ik durfde minder snel uit mijn comfortzone te stappen.
Mijn eerste concert in jaren
Anouk, een goede vriendin, zei een paar jaar geleden: “Als Lauren Spencer Smith komt, gaan we samen!” Ik dacht: dat duurt vast nog wel even. Diezelfde nacht werden de concerten aangekondigd en was er geen weg meer terug. We hadden het tenslotte gezegd, we zouden gaan. En dat deden we! Mijn eerste concert in zoveel jaar. Los van het geschreeuw van de meiden voor ons, heb ik zo intens genoten van deze avond. Het is zo heerlijk om live muziek te horen, het is echt een bijzondere ervaring.
Na mijn tweede concert
Toen ik eenmaal die drempel over was, kwamen er meer concerten. Samen met Luna ging ik naar Taylor Swift, een ruim drie uur durend concert. Wat een gave ervaring, ik heb zo enorm intens genoten. Daarna ben ik met een vriendin, die ik heb ontmoet in mijn therapieproces, naar Pink! gegaan. Dat was echt zo tof! Muziek die ik al jaren luister, nu live mogen zien en ervaren. Zo bijzonder! Vervolgens heb ik opnieuw met mijn “concert-bestie” Benson Boone bezocht. Dit was echt magisch, wat kan hij ontzettend goed live zingen!
De magie van live muziek
Nu ik de smaak te pakken heb, kan ik er stiekem geen genoeg meer van krijgen. Het is jammer dat sommige concerten zo snel worden uitverkocht, anders had ik echt nog wel een paar extra bezoekjes dit jaar willen plannen. Voor nu ga ik opnieuw naar Lauren Spencer Smith, samen met degene die mij weer het vertrouwen heeft gegeven dat ik het kan—samen. Zo dankbaar, en opnieuw zoveel zin in!
