Vroeger toen ik jonger was, had ik ontzettend veel vrienden. Iedereen kende iedereen en kletste ook met iedereen. Nu jaren later, getrouwd, kinderen heb ik ze nog steeds (gelukkig) maar ben ik wel selectiever geworden in mijn vriendschappen. Met een huishouden en gezin is het toch allemaal net even anders.
Mijn beste vriendinnen zijn inmiddels op 1 hand te tellen, en vroeger was ik nog wel in de illusie dat ik wel 10 beste vriendinnen had. Door schade en schande leer je wat echte vriendschappen zijn, degen die overblijven als er niks is en als er alles is. Die er voor je zijn in goede maar ook in de slechte tijden. Die naar je luisteren maar ook aangeven wanneer je gewoon even stil mag zijn. De vriendinnen die zien wanneer het niet goed met je gaat en wanneer je even dat ene avondje weg kan gebruiken. En dan doen we niks spectaculairs, we eten een hapje, drinken ergens iets, koken gezellig samen, gaan naar de film of kletsen gewoon thuis op de bank de hele avond door.
Vriendschappen, als je ze hebt, koester ze, ze zijn zo bijzonder om te hebben. En échte vriendschappen komen werkelijk waar minder voor dan dat je zou denken. Wist je dat uit onderzoek is gebleken dat elke 7 jaar je vriendschappen veranderen, dat je wel weer vrienden daarvoor terug krijgt. Maar dan wel weer in een hele andere samenstelling. Dat wil niet zeggen dat je vrienden van nu er niet meer dan zullen zijn, maar er zijn ook zoveel verschillende soorten vrienden.. Deze zullen je leven door wisselen. Maar vaak zal je een handje vol, of misschien wel een of twee vriendinnen houden die je hele leven er zullen zijn. Klinkt bijzonder toch?
Wat voor vriendinnen hebben jullie? En is er bij jou iets veranderd sinds je moeder bent geworden? (of gaat worden)