Suiker, ik denk dat het net zo verslavend is als alcohol, roken, drugs en andere verslavingen. Ik denk het niet alleen, ik ben er inmiddels heilig van overtuigd. In mijn depressie afgelopen ander half jaar, zocht ik naar geluk.. aangezien ik het niet in mijzelf meer kon vinden zocht ik het in eten. En dan voornamelijk in het eten van suikers. Hoe dat ging? Wat suikers eten deed en hoe ik mij nu voel korte tijd zonder, lees je in deze post.
Suiker, Suiker en nog meer suiker.
Geluk zoeken in suikers, je gaat het echt niet vinden. Naja niet, heel kort misschien… Voor 10 minuten, half uur, misschien wel een uur maar dan is het weg. Dan voel je je nog ongelukkiger dan ervoor, en vervolgens eet je dan toch nog meer suiker, om die 10 minuten of half uur weer terug te krijgen. Een prachtige cirkel, waarin je binnen een mum van tijd vast zit en vervolgens niet zo snel meer uit komt. Natuurlijk heb ik in mijn depressie niet gelet op verpakkingen, ik kocht veelvuldig snoep, koek, chocolade en verorberde het in een mum van tijd.. Voor dat ene kleine momentje tijdelijke geluk..
Verborgen suikers
Laten we eerlijk wezen, tegenwoordig in veel dingen wat we dagelijks eten, zitten suikers, meer suikers dan hoeft en vaak nog extra toegevoegd om het nog lekkerder of misschien wel meer verslavend te maken. Zolang je niet verpakkingen leest, denk je misschien vast dat je niet in dit stramien van suikers vast zit. Ik daag je echter uit, om eens een greep uit de kast te doen, en producten te pakken waarvan jij denkt dat ze gezond zijn. Is het dan ook echt zo?
Invloed op je lichaam en geest
Het onvermijdelijke is dat je aankomt van suiker, dat weten we allemaal. Maar naast het verwachte resultaat, wordt je meer moe, is je energie juist minder en heb je dus ook nog een vergrote kans op al die enge ziektes die ik niet ga noemen maar die je dus liever ook overslaat in je leven. Ik wil natuurlijk niet zeggen dat niet suikers eten ervoor zorgt dat je het niet kan krijgen, maar je kansen worden wel groter als je het wel doet. Met andere woorden zit ik nu dus diep in de shit, want door mijn suiker vreet aanvallen (ja, zo noem ik ze maar!), ben ik aangekomen. En niet een klein beetje, maar een beetje boel! Dat zorgt er dus direct ook weer voor dat ik mega onzeker ben geworden, en daardoor je jezelf ook weer niet terug krijgt op het punt waar ik was. Balen alom, maar balen los je dus niets mee op, eten ook niet, want van dat ben ik echt niet beter geworden uiteindelijk, maar zit ik weer opnieuw op dit punt! Misschien niet zo zwaar als ik ooit was, maar wel zwaarder dan dat zou mogen. Suiker, ik had het nodig, om iets te kunnen voelen wellicht, maar het maakte daarnaast ook weer een hoop stuk.
Fuck suiker!
Dus, na dat allemaal gezegd te hebben. Suiker is kut, en dus mega verslavend. Ik kick nu drie dagen af van suiker, en dat gaat met pieken en dalen. Ik heb enorme drang om iets te kopen met suiker, maar heb tot dusver niet gehaald. Ik heb hoofdpijn, ben niet gezellig en voel me nog meer onzeker. Heb overigens daarnaast heerlijke paniek en angst aanvallen, die komen denk ik niet door het niet suiker eten maar door van alles en niks….Maar maken de drang om te eten dus niet minder. The joy! Nu is de kunst om door te zetten, en dus geen lekkers meer te halen! Ik kan dit.. Bedoel ben al een keer eerder helemaal van suiker af gekomen in mijn dagelijkse voeding, en dit keer moet dit ook kunnen. Suikers, smaakte ze maar ontzettend goor dan hadden we nergens geen last van gehad haha!
