“Laat jij je zoon alleen thuis?!”

“Ja,” zeg ik onschuldig: “maar, ik hou hem haarscherp in de gaten.”

“Die van mij mag dat echt niet, daar zijn ze met acht jaar nog helemaal niet aan toe.”

Ondertussen kijk ik op mijn telefoon en spreek Michael even aan: “Laat die hond met rust en ga onder je deken liggen anders word je nog zieker. Papa is zo thuis.“

“Oké papa, mag ik dan straks wat lekkers?”

“Je kunt beter een sinaasappel eten als je ziek bent, maar ga nu eerste maar even je film afkijken.”